اپی فیزیودز (Epiphysiodesis)
اپی فیزیودز (Epiphysiodesis) یک روش جراحی ارتوپدی در کودکان است که در موارد دچار اختلاف طول اندام تحتانی انجام می شود و هدف از این جراحی مساوی کردن دو اندامی است که با هم اختلاف طول دارند. همچنین از اپی فیزیودز در برخی موارد برای تصحیح انحراف مفصل زانو هم استفاده می شود.
دو نوع اپی فیزیودز وجود دارد که برای درمان طیف متنوعی از اختلالات ارتوپدی کودکان استفاده می شوند:
همی اپی فیزیودز (Hemiepiphysiodesis) موقت:
به عنوان رشد هدایت شده شناخته می شود، یک تکنیک جراحی است که برای اصلاح تدریجی تغییر شکل اندام زاویه ای در بیماران نابالغ اسکلتی استفاده می شود. نکته مهم این است که کودک باید در سن رشد باشد. به طور معمول رشد در دختران تا 16 سالگی و در پسران تا 18 سالگی اتفاق می افتد. کودکان باید به طور دوره ای مورد بررسی قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که تغییر شکل عود نمی کند. این گزینه جراحی جایگزینی برای استئوتومی های اصلاحی است که با حداقل تهاجم ، درد کمتر، بی حرکتی کوتاه تر، کاهش هزینه و خطر کمتر جراحی همراه است. همی اپی فیزیودز موقت برگشت پذیر است یعنی ایمپلنت های فلزی مورد استفاده را می توان پس از دستیابی به اصلاح مورد نظر برداشت و بنابراین صفحه رشد می تواند رشد و عملکرد طبیعی خود را از سر بگیرد.
اپی فیزیودز دائمی:
اپی فیزیودز دائمی برگشت ناپذیر است و عملکرد صفحه رشد پس از جراحی قابل ترمیم نیست.
در دو انتهای استخوان های بلند بدن مانند استخوانهای ران و ساق صفحات غضروفی وجود دارند که به آنها صفحه رشد یا صفحه اپی فیزی (Epiphyseal plate) می گویند. این صفحات مسئول رشد طولی استخوان بوده و در پایان بلوغ تبدیل به استخوان می شوند و بعد از این زمان بلندتر شدن طول استخوان دیگر امکان پذیر نخواهد بود.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به اپی فیزیودز (Epiphysiodesis) مراجعه نمایید.
دکتر مهران سلیمانها:
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
