پارگی منیسک و تاثیر فعالیتهای ورزشی

پارگی منیسک و تاثیر فعالیتهای ورزشی بر افراد مبتلا به آن

 پارگی منیسک و تاثیر فعالیتهای ورزشی بر افراد مبتلا به آن - پارگی منیسک اغلب در افرادی اتفاق می افتد که دچار ناپایداری های زانو (مثل پارگی رباط) و یا ضعف عضلات اطراف زانو هستند. این آسیب در نوجوانان و جوانان معمولا به دلیل ضربه و یا چرخش روی زانوی نسبتا خمیده (مثلا در حین بازی فوتبال)، حین ورزش های رقابتی، هنگام ورزش‌های پرتحرک که در آنها حرکات چرخشی مکرر تکرار می‌شوند، رخ می‌دهد و زمان وقوع آن به خوبی مشخص است. در صورتی که در افراد بالای ۵۵ سالگی پارگی های منیسک معمولا فرسایشی (دژنراتیو) است و فرد ممکن است به خوبی به یاد نداشته باشد که کی و کجا این اتفاق رخ داده است و ممکن است علائم واضحی هم وجود نداشته باشد.

پارگی منیسک و تاثیر فعالیتهای ورزشی -  آیا فعالیت های ورزشی برای منیسک آسیب دیده مضر است؟

با توجه به اینکه مکانیسم، علت و نوع پارگی منیسک در جوانان و افراد مسن با هم متفاوت است، تظاهرات و نشانه‌های آسیب و پارگی منیسک هم می‌تواند متفاوت باشد.

تاثیر فعالیت های ورزشی بر روی منیسک آسیب دیده تا حد زیادی به شدت آسیب بستگی دارد. سن و سطح فعالیت بیمار، اندازه پارگی، محل پارگی، نوع پارگی و اندازه آن، مدت زمانی که از پارگی گذشته، شدت و مدت علائم، سایر آسیب های همراه در تصمیم گیری برای انتخاب نوع درمان و میزان و نوع فعالیت ورزشی بیمار موثر است.

برای خواندن ادامه محتوا روی پارگی منیسک و تاثیر فعالیتهای ورزشی کلیک کنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)

پارگی منیسک زانو و درمان های غیر جراحی

درمان های غیر جراحی پارگی منیسک زانو

منیسک های زانو در تحمل فشارهای وارد بر زانو، پایداری و جلوگیری از ساییدگی مفصل زانو نقش مهمی دارند. پارگی منیسک زانو یکی از شایع ترین مشکلات زانو است. و اغلب در افرادی اتفاق می افتد که دچار ناپایداری های زانو (مثل پارگی رباط) و یا ضعف عضلات اطراف زانو هستند.

• پارگی منیسک در افراد جوان: معمولا به دلیل چرخش ناگهانی زانو حین ورزش های رقابتی و ورزش‌های پرتحرک که در آنها حرکات چرخشی مکرر تکرار می‌شوند رخ می دهد.
• پارگی منیسک زانو در افراد مسن‌تر: به صورت پارگی های دژنراتیو عرضی یا کندگی ریشه منیسک بروز می کند.

علائم پارگی منیسک

• پارگی منیسک ممکن است هیچ مشکلی برای بیمار ایجاد نکند و حتی بیمار نداند منیسک زانوی او پاره است.
• بیماران دچار پارگی منیسک اغلب از درد و علائم مکانیکی در زانو شکایت دارند. آنها ممکن است احساس کلیک کردن یا قفل شدن زانو را در حین حرکت توصیف کنند.
• معمولاً تورم متناوب با یا بدون درد بعد از فعالیت ورزشی را ذکر می کنند.
• هنگام معاینه فیزیکی حساسیت دردناک در امتداد خطوط مفصل داخلی و یا جانبی است.
• دامنه حرکت معمولاً طبیعی یا کمی محدود است.

برای خواندن ادامه مطلب روی لینک پارگی منیسک زانو و درمان های غیر جراحی بزنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)

دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو

دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو

در این مقاله دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو را بررسی می کنیم. غضروف زانو ممکن است در اثر عوامل متعددی تخریب شود. مانند ناپایداری زانو، آسیب های درمان نشده لیگامانی، ضربه های مکرر ورزشی، فعالیت شغلی سنگین و اضافه وزن شدید. غضروف آسیب دیده نمی تواند مفصل را در حین حرکت محافظت کند و منجر به درد ، تورم ، قفل شدن و محدودیت حرکتی می گردد.

دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو توسط آرتروسکوپ (Arthroscopic Debridement) از موارد جراحی های تسکینی مفصل زانو به شمار می رود. در جراحی های ترمیمی غضروف مفصل زانو تحریک می شود. تا روند ترمیمی را در محل ضایعه ایجاد نماید. این روند گرچه نام ترمیمی دارد. ولی بافت جدیدی که بدن بجای غضروف مفصلی و در جهت ترمیم ضایعه می سازد غضروف فیبروکارتیلاژ (Fibrocartilage  ) است. که ضعیف تر از غضروف مفصل طبیعی می باشد

جراحی دبریدمان توسط آرتروسکوپ نوعی درمان موقتی با حداقل تهاجم است. و می تواند بعضی از علائم بیماری را تا چند سال از بین برده یا آنها را کاهش دهد.

برای خواندن ادامه مقاله روی دبریدمان آرتروسکوپیک غضروف زانو کلیک کنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)

آتروفی عضلانی و مشکلات زانو

آتروفی عضلانی و مشکلات زانو

آتروفی عضلانی ، از بین رفتن بافت عضلانی است. در این عارضه اندازه عضلات نسبت به حالت طبیعی کاهش می یابد و منجر به ضعف اندام و یا دشواری در برقرای تعادل شود.

علت بروز ، علائم و شدت آتروفی عضلانی در افراد مختلف متفاوت است. آتروفی عضلانی می تواند ناشی از عدم تحرک و استفاده از عضلات به مدت طولانی ، بالارفتن سن، سوء تغذیه، عوامل ژنتیکی ، برخی داروها، آسیب‌دیدگی ها (جراحت یا آسیب دیدگی اعصاب) و بیماری‌ها (مانند ام اس، التهاب مفاصل، میوزیت، ALS و ...) باشد که بر روی دستگاه عصبی یا عضلانی-اسکلتی اثرگذارند

آتروفی عضلانی و مشکلات مفصل زانو

• انعطاف‌پذیری کم، ضعف و کاهش قدرت عضلات ناحیه زانو موجب تداخل عملکرد مفصل زانو، درد و محدودیت حرکتی زانو شده و در نهایت به خصوص با بالارفتن سن باعث کاهش فعالیت بیمار ، ضعف وآتروفی بیشتر عضلات می شود.
• در افرادی که قدرت عضلات همسترینگ ضعیف است، تحمل کمتری نسبت به فشار تمرین های ورزشی دارند و در نتیجه احتمال کشیدگی و آسیب عضلات بیشتر خواهد شد.
• عدم قدرت عضلانی کافی در عضلات چهارسرران، می‌تواند در بروز مشکلات زانو تاثیر داشته باشد. هرچه قدر که عضلات ران پا ضعیف‌تر باشند، مفصل زانو کمتر پشتیبانی می‌شود و فشار بیشتری بر آن وارد می‌شود. با وارد آمدن فشار بیشتر بر زانو، احتمال بروز مشکلات مرتبط با مفصل زانو نیز بسیار بیشتر است. خطر تحلیل غضروف زانو در افراد دارای ضعف چهار سر ران افزایش می یابد.
• علاوه بر این ضعف قابل توجه در عضلات ناحیه زانو می تواند باعث آسیب تاندون عضلات اطراف زانو نیز شود.

 برای خواندن ادامه مقاله روی آتروفی عضلانی و مشکلات زانو کلیک کنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)

مدت زمان باقی ماندن پین در بیماران دچار شکستگی

مدت زمان باقی ماندن پین در بیماران دچار شکستگی

مدت زمان باقی ماندن پین - امروزه استفاده از انواع تجهیزات تثبیت کننده (ایمپلنت های فلزی) برای تثبیت بسیاری از شکستگی های استخوانی، جراحی های ترمیمی و سایردرمان های ارتوپدی کاربرد گسترده ای دارد. انواع تجهیزات تثبیت کننده ارتوپدی به صورت داخلی، خارجی و یا داخل کانال استخوانی هستند که به منظور ثابت کردن و تنظیم جایگاه استخوان به خصوص در موارد شکستگی های همراه با جابجایی استخوان مورد استفاده قرار می گیرند.

جنس ایمپلنت های فلزی مورد استفاده در جراحی های ارتوپدی اکثراً از نوع استیل ضد زنگ و یا تیتانیوم است و شامل پین، پیچ و پلاک، اکسترنال فیکساتور، نیل اینترا مدولاری و پروتزها می باشند.

پزشک معالج در مورد نوع و جنس تجهیزات تثبیت کننده بکار برده شده برحسب نوع عارضه، سن بیمار ، محل کارگذاری و  … تصمیم گیری می کند.

پین (pin) ساده ترین ابزار جهت ثابت کردن شکستگی ها است. در اغلب موارد تثبیت قطعات کوچک استخوان و یا در اطراف مفاصل (بخصوص در شکستگی های دست) از پین استفاده می شود. گاهی اوقات بعد از جراحی سر پین در خارج از پوست باقی می ماند و پس از گذشت چند هفته که قطعات شکسته شده به اندازه کافی به یکدیگر می چسبند پین ها در کلینیک توسط پزشک ارتوپد، بدون درد و بدون نیاز به جراحی خارج می شوند.

برای خواندن ادامه مقاله روی مدت زمان باقی ماندن پین در بیماران دچار شکستگی کلیک کنید.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)